களை பிடுங்காத கர்த்தா்

களையில்லாத பயிர்நிலங்களும் இல்லை, குறையில்லாத மனிதா்களுமில்லை. பேதுரு அவசரப்புத்திக்காரனாய் இருந்தான் (யோவா:18:10), யோவான் அரவணைப்பவனாக இருந்தான் (யோவா:19:27), தோமா சந்தேகப்புத்தியோடு இருந்தான் (யோவா:20:27), அந்திரேயா பிறமனிதா்களை அழைத்து வந்து, இயேசுவை சந்திப்பதிலே ஆர்வம் காட்டினான் (யோவா:12:22), யூதாஸ் பண ஆசைகளோடு இருந்தான் (மத்:26:15), பிலிப்பு பந்தி பரிமாறுவதிலே ஆர்வம் காட்டினான் (யோவா:6:5). இப்படி ஒவ்வொரு மனிதர்களையும் தனித்தன்மையாலும், குணத்தாலும் ஆண்டவா் வேறுபடுத்தி படைத்திருந்தாலும் குறைகளும் இருக்கத்தான் செய்தது. அதற்காக தேவன் இவர்கள் நம்மோடு இருப்பதற்கு தகுதியற்றவா்கள் என்று நினைத்து ஒருநாளும் பிடுங்கி எறிந்துவிட நினைக்கவே இல்லை. மாறாக அவா்களையும் கோதுமை மணிகளாகவே கண்டார். இந்த கோதுமைமணிகள் ஓங்கி வளா்ந்துவிட்டால் களைகள் கண்ணுக்குத் தெரியாமலே போய்விடும் அதை கடைசியில் பார்த்துக்கொள்ளலாம் என்று நினைத்ததால்தான் தன் சீடா்களுக்கும், உங்கள் கண்கள் களைகளையே எப்போதும் நோக்கிக் கொண்டிராமல், மணிகள் ஓங்கி வளர உங்கள் கவனத்தை செலுத்துங்கள். களைகளை பிடுங்குவதிலேயே நேரத்தை செலவிட நினைத்தால் அது கோதுமைமணிகளையும் சேதப்படுத்திவிடும் என்று மத்தேயு 13:29ல் வலியுறுத்துவதை நாம் கவனிக்க முடியும். 

சபையிலோ, ஊழிய ஸ்தாபனங்களிலோ, ஜெப ஐக்கியத்திலோ சிலருக்கு பேச்சுத்திறமை இருக்கலாம், சிலருக்கு பாடல் திறமை இருக்கலாம், சிலர் ஜெப வீரா்களாய் இருக்கலாம், சிலா் ஆராதனை வீரா்களாய் இருக்கலாம், சிலா் கூட்டங்களை கூட்டுவதில் திறமை படைத்தவா்களாய் இருக்கலாம், சிலா் அந்த கூட்டங்களை வழிநடத்தும் வல்லவா்களாய் இருக்கலாம், சிலா் அந்த கூட்டங்களை செயல்படுத்தும் செயல்வீரா்களாய் கூட இருக்கலாம், சிலா் எல்லா திறமைகளையும் தன்னுள்ளே கொண்டவா்களாகவும் இருக்கலாம். ஆனால் நான்தான் இதற்கு சாியானவன், என்னிடம்தான் எல்லாத்திறமைகளும் இருக்கிறது, என்னால் மாத்திரமே இதை செயல்படுத்த முடியும் என்று ஒருபோதும் நினைத்துவிடக்கூடாது, அப்படியானால் தேவன் இன்னும் ஏழாயிரம் பேரை மீதியாக வைத்திருக்கிறேன் என்று பதிலுரைப்பார் (1இரா:19:18). யாரும் யாரையும் விட குறைந்தவா்கள் என்று எண்ணிவிடவே கூடாது, ஒருவாிலொருவா் மேன்மையாக கருதுங்கள் என்றே வேதமும் வலியுறுத்துகிறது (பிலி:2:3). ஆகவே மற்றவா் குறைகளை கண்டு, அவா்களை பிடுங்கி எறிவதிலும் (லூக்:6:42), இவா்கள் தேவையில்லை, இவா்கள் குறைவுள்ளவா்கள், குற்றமுள்ளவா்கள் என்பதிலேயே சிந்தனையை சிதறவிட்டு அவா்களை ஒதுக்கி விடாமல், அவா்களிடம் உள்ள தாலந்துகளையும் திறமைகளையும் தேவனுக்காக ஒளிரச் செய்வதிலேயே இன்னும் அக்கறை கொள்ளவேண்டும். 

துன்மார்க்கமாய் வாழும் சில நபா்களை பார்த்து, எரிச்சலடைந்து இவர்களையெல்லாம் தேவன் எப்போதுதான் தண்டிப்பாரோ என்று எதிர்பார்ப்போடு காத்திருப்பவா்கள் பலா் (நீதி:24:19). பலவிதத்திலும் பணம் சம்பாதித்து படைபலங்களை வைத்துக்கொண்டு, இரக்கமில்லாமல் தீங்கு செய்யும் இவா்களெல்லாம் வாழத்தானே செய்கிறார்கள் (சங்:73:12) என்று  நினைத்துப் பார்க்கும்பொழுதுதெல்லாம் உள்ளம் உறுத்திக்கொண்டே இருக்கும். குடித்துவிட்டு மனைவியை துன்புறுத்தும் கணவன்மார்கள், கணவனை மதியாமல் மதிகேடாய் திரியும் மனைவிகள், கொடுமைப்படுத்தும் மேலதிகாரிகள், அடிமைப்படுத்தும் எஜமான்கள், நாட்டை சீரழிக்கும் தலைவா்கள், பெற்றோரை அவமதிக்கும் பிள்ளைகள், இப்படிப்பட்டவா்களையெல்லாம் தேவன் பிய்த்து எரிந்துவிட்டால்தான் நிம்மதியாக வாழ முடியும், நிம்மதியாக வேலை செய்ய முடியும், என்றெல்லாம் எண்ணங்களில் ஓட்டங்கள் ஓடிக்கொண்டுதான் இருக்கும். 

சபையை துன்புறுத்தின சவுலை (அப்:8:3), களையென்று நினைத்து பிடுங்கி எறிந்திருந்தால் பவுல் என்ற கோதுமைமணி நமக்கு கிடைத்திருக்காது, எஜமான் வீட்டில் திருடிச்சென்ற ஒநேசிமேயை (பிலே:1:18) களையென்று நினைத்து அவன் கதையை முடித்திருந்தால் அவனுக்குள் இருந்த கோதுமைமணியை பெராயா பட்டணம் இழந்திருக்கும், உலகப் புகழ்பெற்ற எழுப்புதல் வீரன் ஜான்வெஸ்லி, ஹோட்டலில் நடனமாடி பணம் சம்பாதித்து வந்த தன் மனைவியை களையென்று நினைத்து பிரிந்திருந்தால், தனக்கு பின் தன்னை அர்ப்பணித்து ஊழியம் செய்த தன் மனைவியை கோதுமை மணியாக ஒளிரச்செய்திருக்க முடியாது. உடனுக்குடன் களைகளை பிடுங்கி எறிந்து கொண்டிருப்பவரல்ல நம் தேவன், மாறாக அவனுக்குள் இருக்கும் கோதுமை மணியையே தேடிக்கொண்டிருக்கிறார்.

தீர்க்கன் யோனா பெரிய பிரசங்கிதான், ஆனாலும் அதிகப்பிரசங்கித்தனமாகவே ஆண்டவாின் அறைகூவலை அசட்டை செய்து (யோனா:1:3), ஊழியம்தானே எங்கு செய்தால் என்ன? தர்ஷீசு பட்டணத்தில் ஆத்துமாக்கள் இல்லையா? அழகான நகரம், அனைத்து வசதிகளும் நிறைந்தது, தடைகள் இன்றி, தங்கி, இளைப்பாறி ஊழியங்கள் செய்யலாமே, சிறுவா் கூடுகையோ, வாலிபா் கூடுகையோ, குடும்ப கூடுகையோ, கன்வென்ஷனோ, துதி ஆராதனையோ, நோ்த்தியாய் செய்கிறேன் ஆண்டவரே, ஆனால் நினிவேக்கு மட்டும் போக மாட்டேன் அவா்கள் கொடுமைக்காரா்கள், எங்களை துன்பப்படுத்தும் துன்மார்க்கா்கள், பொல்லாதவா்கள் அவா்கள் அழிக்கப்படுவதுதான் நியாயம், அவா்களை அக்கினியினால் நீர்; தண்டிப்பதை என் கண் காணவேண்டும் என்பதிலேயே வைராக்கியம் கொண்டிருந்தான் இந்த யோனா.

நாமும் கூட அப்படித்தான் வசதியான மேடைகள், தங்கும் இடங்கள், தரமுள்ள ஒலி ஒளி அமைப்புகள், விளம்பரங்கள் கிடைக்கும் இடங்களிலேயே ஊழியங்களை செய்து கொள்ளலாம் என நினைக்கிறோமே தவிர, தேவையுள்ள, வசதி குறைந்த இடங்களுக்கு செல்ல மனம் விரும்புவதில்லை. ஆனாலும் சில தருணங்களில் சில இடங்களுக்கு கழுத்தை பிடித்து அனுப்பி விட்டால், கடமைக்காக சென்று ஊழியம் செய்து விட்டு, அவா்கள் கடின இருதயம் படைத்தவா்கள், எதிர்ப்பாளா்கள், எந்த வசதியையும் செய்து கொடுக்காதவா்கள், ஊழியரை நேசிக்க தொியாதவா்கள், கனம் பண்ண தொியாதவா்கள், பொல்லாதவா்கள் இவா்களுக்கு பிரசங்கிப்பதினால் எந்த பிரயோஜனமும் இல்லை. ஆண்டவா்தான் அவா்களை நியாயம் விசாரிக்க வேண்டும் என்பது போல இருப்போம். ஏன் நமது அண்டை வீட்டார், அருகில் வசிப்போர், நண்பா்கள், உறவினா்கள், சபை சொந்தங்கள், நமக்கு எதிர் கருத்துடையவா்களாய், நமக்கு எரிச்சல் மூட்டுகிறவா்களாய் இருந்தால், இவா்கள் எல்லாம் இயேசுவை ஏற்றுக்கொள்வதினாலும், சபைக்கு வருவதினாலும் எந்த பயனுமில்லை, இவா்களெல்லாம் தண்டிக்கப்பட வேண்டியவா்கள் என்ற நிலைப்பாட்டிலேயே இருப்போம்.

  ஆம் நிச்சயம் இப்படிப்பட்டவா்களெல்லாம் தண்டிக்கப்படவேண்டியவா்களே என்ற எதிர்பார்ப்போடுதான் யோனாவும் நினிவே பட்டணத்திற்கு வெளியே குடிசை போட்டு காத்துக்கொண்டிருந்தான் (யோனா:4:5). பிரசங்கித்த அவனுக்கே அவன் மீது நம்பிக்கையில்லை போலும். ஆனாலும் பேசினது ஜீவ வார்த்தைகளல்லவா! அது வேலை செய்யாமல் திரும்புமோ?  அது செத்தவைகளையும் உயிா்ப்பிக்கும் வல்லமை கொண்டதல்லவா! (சங்:19:7) ஆம் அது வல்லமையோடு தன் வேலையை செய்ய ஆரம்பித்தது, அரசன் முதல் ஆண்டி வரை அத்தனைபேரும் ஆண்டவா் பாதத்தில் அடிபணிந்து, மண்டியிட்டு கிடந்தனா் (யோனா:3:6). ஆண்டவாின் உள்ளம் உருகாதோ! அவரைத் தேடி வந்துவிட்டால் கைவிடாதவரல்லவோ (சங்:9:10) ஆம் உண்மைதான், நினிவே மக்கள்  ஆதி முதல் அந்தம் வரை செய்த அத்தனை பாவங்களையும் ஆகாயத்தில் மேகங்கள் கலைந்து செல்வது போல கலைத்துவிட்டார் நம் தேவன் (யோனா:3:10). 

ஊழியத்தை நிறைவேற்றிய உணா்வோடு இளைப்பாறி கொண்டிருந்த யோனாவை திரும்பிப் பார்த்த தேவன், அவனுடைய உள்ளம் நினிவேயின் அழிவுக்காக ஏங்கிக் கொண்டிருப்பதை அறிந்தார் (யோனா:4:1). உடனே அவனுடைய குடிசைக்கு முன்பாக ஒரு ஆமணக்கு செடியை ஓங்கி வளரச் செய்தார். ஆம் அவனுடைய களைப்புக்கு அருமையாக நிழல் தந்து அவனுடைய உள்ளத்தை குளிர்வித்தது அந்த ஆமணக்கு செடி (யோனா:4:6). சில நேரங்களில் நாமும் அப்படித்தான் ஆண்டவருடைய ஊழியங்களை குதுகலத்தோடு முடித்துவிட்டு, ஜெபத்திலே நாட்களை கழித்து, பலனை எதிர்நோக்கி காத்திருப்பதும் உண்டு. சில கசப்பான, வெறுப்பான சம்பவங்களுக்காக தேவன் பதில் செய்யவேண்டும் என்று விடாப்பிடியாய் ஜெபிப்பதும் உண்டு. சிறு பிள்ளைகள் சாக்லேட்டை விரும்பி, அது கிடைத்தவுடன் மகிழ்ச்சியில் துள்ளுவது போல, சில விருப்பமான ஜெபங்களுக்கு பதில் கிடைத்துவிட்டால், என்னே மகிழ்ச்சி! சாட்சிகளும், பொருத்தனைகளும் என்று மகிழ்ச்சியோடு கடந்து செல்லும் நாட்களும் உண்டு. ஆனாலும் சில தடுமாற்றங்களினால் சறுக்கி, எதிர்பார்த்தவைகள் கைநழுவி போய்விட்டால், வரும் எரிச்சல்களை, தேவன் மீதே கொட்டி திட்டித் தீர்த்து விடுவோம். யோனாவும் அப்படித்தான் அருமையாக நிழல் தந்த ஆமணுக்கு செடிக்காய் ஸ்தோத்திரம் செய்துகொண்டிருந்த அடுத்தநாளே அது கருகிப்போனதை கண்டவுடன், அவனுடைய உள்ளத்தின் எரிச்சல்களையெல்லாம் தேவன் மீதே கொட்டி திட்டித் தீர்த்துக்கொண்டிருந்தான் (யோனா:4:9). 

ஆண்டவா் யோனாவிடம் மெல்ல பேச ஆரம்பித்தார், நாளைக்கு அழியப்போகும் இந்த உலக ஆசீர்வாதங்களிலேயே இளைப்பாறி, படுத்து உறங்கி விடலாம் என்று எண்ணுகிறாயா யோனா. இந்த ஆமணக்கு செடி நிழல் தராமல், கருகிப்போனதை நினைத்தே உனக்கு இத்தனை எரிச்சல் என்றால் (யோனா:4:10), நான் பார்த்து ரசித்து நேசித்து அழகாய் படைத்த என்னுடைய சாயல்களான ஆதாமும் ஏவாளும் சந்ததிகளை பெருக்கி, பரித்த சந்ததிகளால், என்னுடைய மகிமையினால் (எண்:14:21) இந்த பூமி நிறைந்திருக்க வேண்டும் என்று எவ்வளவாய் எதிர்பார்த்துக் காத்திருந்தேன். ஒவ்வொரு நாள் மாலை நேரங்களின் குளிர்ச்சியில் அவா்களோடு பேசி மகிழ்வதை பொறுக்காத பொறாமை கொண்ட சாத்தான், அவா்களை ஏமாற்றி, அவா்களுக்குள்ளும் களைகளை விதைத்துவிட்டானே. உடனே ஆத்திரப்பட்டு அன்றே அவா்களை பிடுங்கி எறிந்திருந்தால், உலகத்தோற்றத்திற்கு முன்னமே முன்குறித்த என் சாயல்களையெல்லாம் முற்றிலும் இழந்து போயிருப்பேனே. ஆகவேதான் அவா்கள் என்னை அசட்டை செய்த பின்னும் அவா்களோடு இருந்தேன். அவா்களின் சந்ததிகளை இந்த உலகத்திற்கு கொண்டுவர உறுதுணையோடு இருந்தேன் (ஆதி:4:1). அவா்களுக்குள்ளும் இருந்த கோதுமை மணிகளை ஓங்கி வளரச்செய்ய வேண்டுமென்றே சிலுவை பரியந்தம் அமைதியோடு பயணித்தேன் (பிலி:2:8). கோதுமை மணிகளை களஞ்சியத்தில் சோ்க்கவேண்டும் என்பதுதானே என்னுடைய பிரதான நோக்கம், விருப்பம், (மத்:13:30), இலக்கு. அதற்காகத்தானே இத்தனை பிரயாசங்கள்! 

நினிவேயின் ஜனங்களும் என் சாயல்கள்தானே யோனா, சாத்தான் இத்தனை வஞ்சனையானவன் என்பது அவா்களுக்கு எப்படி தொியும்? (யோனா4:11) இஸ்ரவேலின் தேவனே மெய்யான தேவன், அவரே சா்வவல்லவா் என்று யார் அவா்களுக்கு அறிவிப்பாா்? சாத்தான் அவா்களை உலகத்தோடு உறங்கச்செய்து விட்டதாலே பொல்லாதவா்களாய் மாறிப்போனார்கள் (யோனா:1:2). ஆனால் அவா்களுக்குள்ளும் கோதுமை மணிகள் உண்டென்பதை அறிந்ததால்தானே உன்னை அனுப்பினேன். ஆனால் நீயோ அவா்களை பிடுங்கி எறிந்துவிடவே துடிக்கிறாயே யோனா. அவா்களை பார்! கா்த்தாின் கோபம் உங்கள் மேல் இருக்கிறது என்று நீ அறிவித்தவுடன், அரண்மனை சிங்காசனத்திலிருந்த அரசனும் ஆடம்பரங்களை உதறி, ஆடைகளை உதறி, தங்கள் பொல்லாத வழிகளை விட்டு, தங்களை தாழ்த்தி தாழ விழுந்து கிடப்பதை பார் (யோனா:3:6), அவா்களையா பிடுங்கி எறிந்துவிட உன் மனம் துடிக்கிறது. 

ஆம் நாமும் கூட அப்படித்தான் நினைக்கிறோம். இவா்கள் பெருமை பிடித்தவா்கள், கொடுமைக்காரா்கள், வீணா்கள், வீம்பு பிடித்தவா்கள் என்று.  உன்னதமானவாின் நிழலிலேயே கோபுரங்களை கட்டி, இளைப்பாறி உறங்கிக்கொண்டு, மற்றவா்கள் அழிவதை வேடிக்கை பார்க்கத் துடிக்கிறோமோ? இவனிடமெல்லாம் அன்பாக பேசுவதினால் என்ன பயன் என்று ஏமி கார்மெக்கல் அம்மையார் அன்று நினைத்திருந்தால் ஒரு செம்புலிங்கத்தை அழிவிலிருந்து காத்திருக்க முடியாது. மனிதா்களை வேட்டையாடி, எலும்புக்கூடுகளை மெத்தையாக்கி படுத்துறங்கிய ஒரு கொடூரன் குரூப்பரை, சாது சுந்தா்சிங் இயேசுவின் அன்பிற்குள் அரவணைத்திருக்க முடியாது. ஆம் நமது சபையிலோ, ஐக்கியத்திலோ, குடும்பத்திலோ, வேலை ஸ்தலத்திலோ களை எடுப்பதிலேயே கண்ணாயிராமல், கண்ணீரை விதைப்போம் அது நம்மையும் மற்றவரையும் கோதுமை மணிகளாய் ஓங்கி ஒளிவீச செய்யட்டுமே! சபைக்குள்ளே துன்மார்க்கரைக் கண்டால் களையெடுக்க அல்ல, கண்ணீர் சிந்தவே அழைப்புக்கொடுத்தார் சார்லஸ் பின்னி. ஆம் நம் தேவனும் அப்படியே 

அவா் களை பிடுங்காத கா்த்தா்!

by

R.Solomon Jebakumar