நாம் தேடும் இயேசு

இயேசு கிறிஸ்து பிறந்து விட்டாா் என்ற மகிழ்ச்சியின் செய்தி கிடைத்தவுடன், உலகெங்கும் நட்சத்திரங்கள் மின்னிக்கொண்டிருக்க, பரலோக தூதா்களின் பாடல்கள் முழங்க (லூக்2:14), இந்த நற்செய்தியை, கிறிஸ்மஸ் கீத பவனியாக வலம் வந்து, தெருத் தெருவாக, சந்தோஷத்தோடே மேய்ப்பா்கள் அறிவித்துக் கொண்டிருக்க (லூக்2:17), வழிகாட்டும் நட்சத்திரத்தின் பின்னே மகிழ்ச்சியோடு இயேசுவை தேடி வான சாஸ்திரிகளின் பயணம் தொடர (மத்2:10). ஒருவன் மாத்திரம் உள்ளத்திலே கலக்கம் கொண்டவனாய் இயேசுவை வலைவீசி தேடிக்கொண்டிருந்தான்;! (மத்2:3) எதற்காக தொியுமா? எப்படியாவது இயேசுவை கண்டுபிடித்து கொலை செய்துவிட வேண்டும் என்பதற்காக! (மத்2:13) 

ஏரோது தேடின இயேசு

யூதருக்கு ராஜா பிறந்திருக்கிறாரா? அப்படியானால் எனது இந்த ராஜபதவி பறிபோய்விடுமோ? இத்தனை நாட்களும் ராஜாவாக இந்த ஊரை வலம்வரும் போது எனக்கு முன்னே போகும், பின்னே வரும் காா்கள் எங்கே போகும்? என்னை கையெடுத்து மாியாதை செலுத்தும் ஜனங்கள் எங்கே போவாா்கள்? என்னை விதவிதமான அசைவுகளில் படம்பிடித்து மாியாதை செலுத்தும் போஸ்டா்கள் எங்கே? என் பெருமையை வானம் தொடும் அளவிற்கு வைத்திருக்கும் கட்அவுட்டுகள், அலங்கார வளைவுகள் எங்கே? என் கண் அசைவிற்கே ஓடோடி வரும் எனதடிமைகள் எங்கே? எல்லாம் பறிக்கப்பட்டுபோகுமே!

ஓவ்வொரு நாளும் வித விதமாக உடை உடுத்தி எத்தனை ஆடம்பரமான அலங்காிப்புகளுக்கு நடுவில் நான் அமரும் என் அரண்மனை சிம்மாசனம் எங்கே போகும்? என் அரண்மனையை, என் படுக்கை அறையை, என் கேளிக்கை அறையை என் இஷ்டப்படியெல்லாம் இடித்து இடித்து மாடலாக கட்டிக்கொண்டேனே இவையெல்லாம் இனி யாருடையதாகும்? எனக்கு பாிசு தருபவா்களை, பணம் தருபவா்களை, ஆமாம் போடுகிறவா்களை எனக்கு அருகிலேயே என் தேவைக்களுக்கெல்லாம் பயன்படுத்த, அவா்களுக்கு வேலை கொடுத்து வைத்திருக்கிறேனே? இப்படிப்பட்ட பதவி பறிபோக வேண்டுமோ? என்றெல்லாம் தன் உள்ளத்தில் கலங்கிக்கொண்டிருந்தான் ஏரோது!

நாம் எதற்காக இந்த இயேசுவை தேடிக்கொண்டிருக்கிறோம்? அதிகாரமிக்க பதவியை அடைவதற்கா? ஆடம்பரமாக வாழ்வதற்கா? ஆசைப்பட்டதையெல்லாம் அடைந்கொள்ளவா? பணம் சம்பாதிக்கவா? பதவியை தக்க வைக்கவா? உங்களில் பொியவனாய் இருக்க விரும்புகிறவன் பணிவிடைக்காரனாக இருக்கக்கடவன் என்ற இயேசுவின் சத்தம் கேட்கவில்லையோ? (மத் 20:26) இந்த உலக மேன்மைகளை அடைவதற்கும் அதை தனக்கே தக்கவைப்பதற்குமே இந்த இயேசுவை நாம் தேடிக்கொண்டிருப்போமானால் அவரை கொலை செய்யத்தான் தேடுகிறோமோ?  என்றே நினைக்கத் தோன்றுகிறது.

வாலிபன் தேடின இயேசு

நான் என்ன ஏரோதுவா?, நல்ல கிறிஸ்தவனாக வாழ ஆசைப்படுகிற, ஆண்டவாிடம் ஆசீா்வாதத்தை தேடும் ஒரு சராசாி நபா்தானே என்றே நாம் மனதிற்குள் அசைபோட்டு சிந்திக்கிறோம். நான் சிறு வயதிலிருந்து ஒழுங்காக வேத வசனம் கற்றுக்கொண்டவன், ஞாயிறு பள்ளியிலே வசனங்களை மனனம் செய்தவன், மட்டுல்ல அதன்படி வாழ என்னை முழவதுமாக அா்ப்பணித்தவன், ஆலயத்தில் மட்டுமா? எங்கு வேதாகம பரீட்சை நடத்தினாலும் என்னை ஜெயித்திட ஆளில்லையே! இதுமட்டுமா ஆலயத்திற்கு ஒருநாளும் தவறினதில்லை, பிந்தினதில்லை, பாடகா் வாிசை, வேதபாடம் வாசிப்பது, தசபாகம் கொடுப்பது, விடுமுறை நாட்களில் ஆண்டவரை அறிவிக்க தவறினதேயில்லையே! இதைவிட பரலோகத்தை சுதந்தாிக்க வேறென்ன வேண்டும் என்று ஆவலோடு ஆண்டவாிடம் வந்து வினவிய வாலிபனுக்கு (மத்19:16) ஆண்டவா் கொடுத்த பதிலென்ன? உன்னிடமுள்ள எல்லாவற்றையும் விற்று தாித்திரருக்கு கொடு! அப்பொழுதுதான் நீ பூரணசற்குணன் என்கிறாா். ஆண்டவாிடம் அநேகத்தை பெற்றுக்கொள்ள நினைக்கிறோம் ஆனால் அதை இழக்கவேண்டும், அல்லது கொடுக்கவேண்டும் என்றால் கொஞ்சம் துக்கம்தான். 

செல்வத்தை இழந்துவிட்டால், அல்லது கொடுத்துவிட்டால் போதுமா? இந்த உலகில் தேவன் நமக்கு கொடுத்த கல்வி, பதவி, தாலந்து, நேரம், எதை வேண்டுமென்றாலும் இழக்க, கொடுக்க ஆயத்தாகுதல் முக்கியம். ஐயோ! தேவனுக்காக ஒதுக்க எனக்கு நேரமேயில்லையே என்றால், நம்முடைய பிரச்சனைகளை கவனிக்க அவருக்கும் நேரமுண்டோ? அவருக்கு பிாியமானதை செய்துகொண்டிருக்கும் பிள்ளைகளின் மேல்தான் அவா் கவனாயிருக்க முடியும் (சங்34:15) இந்த பதவியிலிருந்து கொண்டு இதை நான் செய்யக்கூடாது என்று கூறுவது, அலங்கம் இடிந்து விழுந்தாலென்ன விழாவிட்டாலென்ன என்ற சிந்தைதானே நமக்குள் இருக்கிறது. எந்த பதவியிலிருந்தாலும் தேவன் மீது வைத்திருக்கும் உண்மையான அன்புதான் நெகேமியா போல இரவும் பகலும் கண்ணீா் சிந்த முடியும், தேவனுக்காக எதையும் உதறிவிட்டு, எதையும் செய்வதற்கு ஆயத்தமாகவும் முடியும், மற்றபடி நம் சொந்த இச்சையை தீா்த்துக்கொள்வதற்காக தேவன் எனக்கு உதவி செய்யவேண்டும் என்று எத்தனை இராத்திாி விழித்துகிடந்து, தேவனை தேடினாலும் அவரை கொலை செய்யத்தான் தேடுகிறோமே தவிர வெறொன்றுக்கும் இல்லை என்றே இந்த வசனம் நம்மை சிந்திக்க வைக்கிறது.

பிதாவின் சத்தத்துக்கு கீழ்ப்படிந்து, இந்த பூமிக்க வந்த குமாரனாகிய இயேசு கிறிஸ்து 12 வயதிலேயே சகலமும் கற்றுத்தோ்ந்திருந்தாா், பிதாவின் சித்தப்படியே அவருடைய ஒவ்வொரு அசைவும் இருந்தது, அற்புதமோ, ஊழியமோ, சீடா்களை உருவாக்குவதோ, ஆலய ஒழுங்கோ, சகலத்தையும் நோ்த்தியாய் செய்து முடித்து விட்ட இயேசு, கடைசியில் பிதாவே இந்த சிலுவை மாத்திரம்  எனக்கு வேண்டாம் என்று சொல்லியிருந்தால் என்னவாகியிருக்கும்? மனுக்குலம் அனைத்தும் பாவத்திலல்லவா செத்து மடிந்திருக்கும! பரலோகத்தின் மேன்மையை இழந்தால்தான் நீ பூலோகத்தை மீட்டுக்கொள்ள முடியும் என்ற பிதாவின் அன்பான அழைப்பிற்கு, இயேசு துக்க முகத்தோடு, நான் போகமாட்டேன் என்று சொல்லியிருந்தால் என்னவாகியிருக்கும்?

இந்த உலகத்திலே நமக்கு இலாபமாக எண்ணும் எதையும் தக்க வைக்க முயற்சிப்பது, ஆண்டவரை கொலைசெய்ய தேடுவதற்கே சமம். இதை குப்பையாக எண்ணும்போதுதான் அங்கே பிசாசு வீழ்த்தப்படுகிறான, சுயம் அழிக்கப்படுகிறது, தீமை தோற்றுப்போகிறது, பாவம் செத்துவிடுகிறது, தேவ சித்தம் நிறைவேறுகிறது,  இயேசு நமக்குள் பிறந்துவிடுகிறாா்! அப்போது ஒரு புதிய பாிசுத்தாவியானவாின் பெலன் நம்மை அசைக்க ஆரம்பிக்கிறது,  மறுரூபமாக்கப்பட்ட உயிா்தெழுதலின் வாழ்வு அங்கே ஆரம்பமாகிறது.

இழத்தல் என்பது நம்மிடம் உள்ளவற்றையெல்லாம் விட்டுவிடுவதல்ல, உலகத்திலே நமக்கு ஆதாயமாக இருப்பவற்றை பரலோக ஆதாயத்திற்காக பயன்படுத்துவதே! (லூக்16:9), தேவன் நமக்கு கல்வியை தந்திருந்தால் அதை இல்லாதோா்க்கு கொடுக்க வேண்டும். ஒரு நல்ல அதிகாரமுள்ள பதவியை தந்திருந்தால் கீழே விழுந்து கிடப்பவா்களை கைதூக்கி உயரத்திற்கு கொண்டுவர வேண்டும். தாலந்துடையனாக தேவன் வைத்திருந்தால் மற்வா்களிடம் புதைந்து கிடக்கும் தாலந்துகளை வெளியே கொண்டுவர உதவிட வேண்டும். வேதபண்டிதனாக நீ இருந்தால் வேத அறிவிலே குறைந்தவனை வேத வெளிச்சத்து அழைத்து வரவேண்டும்.

நம்மில் உள்ள இந்த வெளிச்சங்களை இருட்டடிப்பு செய்து விட்டால் (லூக்11:35) புறஜாதியாா் எப்படி நித்திய வெளிச்சமாகிய தேவனை கண்டு கொள்ள முடியும்? ஆகவே எச்சாிக்கையோடே, இருளுக்குள் தவிக்கும் இந்த ஜனங்கள் (மத்4:15) இவ்வளவு பொிதான  இரட்சிப்பை கண்டடைய நாமே வழி வகை செய்ய வேண்டும். உன்னிடம் உள்ளதை தாித்திரருக்கு அல்லது இல்லாதோருக்கு கொடு என்பது இதுதான். இந்த பகிா்ந்தளிப்பதைத்தான் இரண்டு அங்கிகளை உடையவன் ஒன்றை கொடுக்கக் கடவன் (லூக்3:11) என்பதின் அா்த்தமாகிவிடுகிறது. ஓன்றை இழந்தால்தான் இன்னொன்றை நாம் பெற்றுக்கொள்ளவும் முடியும். நாம் மாளும் போது எதைக் கொண்டு போகப்போவதில்லை, ஆகவே இந்த உலகத்தில் சோ்த்து வைத்திருக்கும்  உலக பொக்கிஷங்களால் பரலோகத்திற்கு சிநேகிதரை சம்பாதியுங்கள் என்பதல்லவா ஆண்டவாின் ஆலோசனை! (லூக் 16:9) மற்றபடி எனக்கு கிடைத்ததை எனக்குள்ளே புதைத்து வைத்து  அனுபவிக்கவேண்டும் என்று நினைப்பது ஆண்டவரை கொலை செய்ய தேடுவதற்கு சமமே.

மிஷனாிகள் தேடின இயேசு

இன்னும் சொல்லப்போனால் இயேசுவை அறியாத ஒவ்வொருவரும் பரலோக வாசலில் பரலோகத்திற்காக ஏங்கி நிற்கும் தாித்திரா்களே! இதற்காகத்தான் அன்று “பாவக்குழியிலே பாிதாபமாக விழுந்து, மாண்டு போகும் மனிதா்களை காப்பாற்றிட, பாதாளத்தின் வாசலிலே ஒரு அவசரசிகிச்சை மையம் அமைத்து, எப்படியாவது அவா்களை காப்பாற்றி பரலோகத்திற்கு அழைத்து சென்றிட வேண்டும்” என்ற உன்னத தாிசனத்தோடு, தன் சுய விருப்பங்களையெல்லாம் இழந்து, அதிவிரைவாக தேவ சித்தத்ததை நிறைவேற்ற ஆரம்பித்தாா் ஏமி காா்மேக்கேல் அம்மையாா். ஓவ்வொருவாின் பாவக்காயங்களையும் பாிசுத்தாின் இரத்தம் கொண்டு கழுவி துடைத்தாா்.

உடையிழந்து, உணவின்று தவிக்கும் மக்களை “Soap Soup Salvation” என்ற தாிசனத்தோடு, தனக்கானவைகளை நோக்காமல் (பிலி2:4), கிறிஸ்து இல்லாத தாித்திரா்களின் தேவையை உணா்ந்த ஒரு வில்லியம் பூத் தேவனுக்காக தனது ஊழிய பயணத்தை துவங்கினாா். எங்கேயோ இருந்து இந்த இந்தியாவிற்கு வந்து, தாங்கள் தேவனிடம் பெற்றிருந்த கல்வி, பதவி, பணம், தாலந்து இப்படிப்பட்ட உலகத்தின் மேன்மையையெல்லாம் கிறிஸ்துவுக்காக இழந்து நின்றனா். தங்களுடைய அடுத்த தலைமுறை வசித்து அனுபவிக்க ஒரு வீட்டை கூட இவா்கள் விட்டு வைக்க வில்லை. ஏன்? இவா்கள் புதைக்கப்பட கல்லறையில் கூட இடம் மறுக்கப்பட்டு, இழந்தவா்களாய் தெருவிலே புதைக்கப்பட்டனா். இன்னும் சிலா் வௌ்ளத்திலே அடித்து செல்லப்பட்டனா், மலை உச்சியிலிருந்து தள்ளி விடப்பட்டனா். தங்களுக்கு வந்த வியாதியை குணமாக்க, சிறந்த மருத்துவ சிகிச்சைக்காக தங்கள் தாய் நாட்டுக்குக் கூட திரும்பாது ஆத்தும ஆதாயம் செய்வதிலேயே தங்களை விதைத்துவிட்டனா். இன்று ஆண்டவாின் கிரீடத்தில் வைரங்களாக ஜொலித்துக்கொண்டிருக்கின்றனா்.

ஆமோஸ் தீா்க்கனின் எச்சாிப்பு இதுதான் “கா்த்தரை தேடுங்கள் அப்பொழுது பிழைப்பீா்கள்” (ஆமோ:5:6) பாவத்தை இன்பமென்று தேனைப் போல தேடி தேடி சுவைப்பது இன்பம்தான், ஆனால் ஒருநாள் அவமானமும் நிந்தையும் தள்ளாடுதலும் தலைகுனிவும், புறக்கணிக்கப்படுதலும் நேரும் போது கூக்கிரலிட்டு பயனேது, பாவம் உங்களை கொன்று விடும், இப்போதே தேடுங்கள் நல்ல வழி எதுவென்று விசாாித்து, கேட்டு திரும்புங்கள் அப்பொழுதுதான் பிழைக்க முடியும் என்றே எரேமியாவும் எச்சாிக்கிறாா் (எரே6:16).

இயேசு தேடின சகேயு

என்னுடைய வாழ்வு சாியான பாதையில் தான் செல்லுகிறதா? நான் நல்லவன்தானா? அல்லது கெட்டவனா? என்று குழம்பிப்போனவனாய், இந்த இயேசு எப்படிபட்டவா்? (லூக் 19:3) இவரை வைத்து நமக்கு ஏதும் பயன் உண்டா? இவா் மூலம் நம் வாழ்வில் ஏதும் மாற்றங்கள் கிடைக்குமா? யாருமே என்னை விரும்புவதில்லையே? என மனதிற்குள் புலம்பினவன், யாருடைய கண்களிலும் படாமல் காட்டத்தி மரத்தில் ஏறி ஒளிந்து நின்று இயேசுவை தேடினான் சகேயு (லூக் 19:4), ஆனால் இருதயத்தின் இரகசியங்களை அறிந்த தேவன் அவனுடைய வேளையை அறிந்து, உடனே அழைத்தாா்! சகேயும் அந்த தருணத்தை வீணடிக்காமல், உடனடியாக பயன்படுத்தி, தன் பாவங்களையெல்லாம் கழுவி சுத்திகாித்து, அநியாயாய் வாழ்ந்த அத்தனையையும் தேவன் மூலம் சாிசெய்து கொண்டான் (லூக் 19:8). தேவன் தரும் தருணங்களை ஒருபோதும் அலட்சியப்படுத்தவே கூடாது.

கா்த்தரை கண்டடையத்தக்க சமயத்தில் தேடுங்கள் (ஏசா55:6) அவா் சமீபமாயிருக்கையில் அவரை கூப்பிடுங்கள் என்ற வசனத்தின் படி இந்த சகேயு தன்னை தேடி வந்த இயேசு தனக்கு சமீபமாக வரும் போது சாியாக பயன்படுத்திக்கொண்டான்.

இம்மைக்காக மாத்திரம் கிறிஸ்துவை தேடி அலைந்தோமானால் நாம் பாிதாபமானவா்களே! காசுக்காக காட்டிக்கொடுத்த யூதாஸை, தங்கள் அதிகாரத்தை தக்கவைப்பதற்காக (மாற் 15:15) சிலுவையில் ஒப்புக்கொடுத்தவா்களை, தன்னை வாாினால் அடித்து, இழுத்துச் சென்ற ஒவ்வொருவரையும் பாா்த்து பாிதவிக்கத்தான் செய்தாா் இயேசு, ஐயோ! இவா்கள் அறியாமலல்லவோ செய்கிறாா்கள் என்று பிதாவிடம் வேண்டி நின்றாா்!

தேவன் நம்மை பாா்த்து பாிதபிக்கக்கூடாது, பரவசப்பட வேண்டும். ஐயோ இயேசுவை அடிக்கிறாா்களே, கேலி செய்கிறாா்களே என்று பாிதாபப்படவேண்டாம், கவலைகொண்டிருக்கவேண்டாம். உங்களுக்காகவும் உங்கள் பிள்ளைகளுக்காகவும்  அழுங்கள் என்று இயேசு சொன்னபடி (லூக்23:28), நமக்காக, நம் சந்ததியினருக்காக, சபைக்காக, தேசத்திற்காக கண்ணீா் சிந்தி அவரை தேடுவோம்! அப்பொழுதுதான் நாமும், நம் பிள்ளைகளும் சபைகளும் பிழைக்க முடியும்!

இந்த பூமியில் என் இஷ்டப்படி வாழ வேண்டும் என்பதற்காக இயேசுவை கொலை செய்ய வகைதேடி அலைந்து திாியாதிருப்போம்! நான் பாவியாயிருக்கும்போதே என் மீது அன்பு வைத்து, என்னை தேடி, பெயா் சொல்லி அழைத்த தேவனை பயன்படுத்தி, இந்த பாவ உலகிலிருந்து பிழைக்க வழி தேடுவோம்! அவரால் நாம் பெற்ற ஆசீா்வாதங்களை பகிா்ந்தளித்து மற்றவா்களையும் சந்தோஷப்படுத்துவோம்!

ஆகவே நம்மை தேடி வந்த இயேசு பிறப்பதற்கு நம்மிலே, நம் வீட்டினிலே இடம் கொடுப்போம்! நட்சத்திரங்களை தொங்க விட்டு, வழி தொியாமல் திாிபவருக்கு வழி காட்டுவோம். நாம் பெற்ற இந்த இரட்சிப்பின் சந்தோஷத்தை, சாட்சியாக! அன்று மேய்ப்பா்களை போல தெரு தெருவாய் சுற்றி இந்த சுவிசேஷத்தை நற்செய்தியாக அறிவிப்பதே நம் கிறிஸ்மஸ் கீத பவனியாக இருக்கட்டும்.

நாம் தேடின, சமாதானம் தரும் இயேசு! சந்தோஷம் தரும் இயேசு! புதிய வாழ்வு தரும் இயேசு! இவா் தாம்! இவா் தாம்! என்றே நம் பாடலின் தொனி எங்கும் முழங்கட்டும்!!

சமாதானம் ஓதும் இயேசு கிறிஸ்து 
இவா் தாம்! இவா் தாம்! இவா் தாம்! இவா் தாம்!

-R.Solomon Jebakumar